Vraag het aan de expert: alles wat je moet weten over gepersonaliseerde voeding voor intramurale patiënten

Een op bewijs gebaseerde aanpak

• Ondervoeding is een veel voorkomend probleem bij patiënten onder medisch toezicht, vooral bij oudere patiënten met meerdere aandoeningen. Een gebrek aan beschikbare gegevens ter ondersteuning van de beste benadering van voeding voor intramurale patiënten heeft ertoe geleid dat innovatie of medisch R&D personeel geen significante, gunstige veranderingen in medische voeding heeft kunnen doorvoeren. In dit artikel worden echter de meest recente onderzoeken en bevindingen besproken om suggesties te geven voor een evidence-based benadering van gepersonaliseerde voeding in een ziekenhuisomgeving.
  
• In ons laatste ask-the-expert-interview spraken we met professor Philipp Schütz, die betrokken was bij enkele van de recente onderzoeken, over hoe artsen, R&D-professionals, onderzoekers en ziekenhuispersoneel gepersonaliseerde voeding kunnen gebruiken om de klinische resultaten bij patiënten te verbeteren.
  
• Dit onderzoek is van groot belang voor de bredere medische gemeenschap. Het kan bijvoorbeeld helpen bij en informatie geven over projecten zoals de onlangs opgerichte werkgroep ondervoeding van EAN, dsm-firmenich en andere partners, die als doel heeft ondervoeding bij ouderen in zorgomgevingen tot een minimum te beperken.

Persoonlijke voeding: één hap per keer

Binnen de medische voeding is het concept van evidence-based, geïndividualiseerde voedingsondersteuning, of gepersonaliseerde voeding, een relatief onontgonnen onderwerp. Recente studies hebben echter aangetoond dat een gepersonaliseerde benadering van medische voeding een groot potentieel heeft om de klinische resultaten bij patiënten te verbeteren.

Een verminderde eetlust is een veel voorkomende reactie op een acute ziekte. Vasten stimuleert autofagie (intracellulaire recycling van defecte structuren), waardoor het lichaam beschadigde organellen kan opruimen en de regeneratie van nieuwe, gezonde organellen kan bevorderen, wat het lichaam kan helpen bepaalde ziekten te overwinnen.

Met de toename van niet-overdraagbare ziekten (NCD's) - vaak chronische ziekten - is dit mechanisme echter niet altijd effectief. In veel gevallen is een verminderde eetlust niet goed voor het lichaam en leidt het tot ondervoeding, waardoor de gezondheidsresultaten verslechteren.¹ In theorie kunnen geïndividualiseerde voedingsplannen helpen om voedingsgaten te overbruggen om te voorkomen dat de patiënt ondervoed raakt.

In de afgelopen jaren hebben enkele kleinschalige onderzoeken gesuggereerd dat geïndividualiseerde voedingsondersteuning positieve effecten kan hebben op klinische resultaten bij medische patiënten. In meta-analyses van deze onderzoeken wordt echter erkend dat het gebrek aan significante resultaten bij het aantonen van de effectiviteit van een gepersonaliseerde aanpak waarschijnlijk eerder te wijten is aan methodologische problemen en een laag statistisch vermogen dan aan de effectiviteit van de aanpak zelf.²

Om nauwkeurig te testen of een gepersonaliseerde aanpak van medische voeding gunstig is, en hoe, zijn er de afgelopen maanden grootschalige onderzoeken uitgevoerd naar het effect van gepersonaliseerde voedingsplannen voor gehospitaliseerde patiënten. Het NOURISH-onderzoek (Nutrition effect On Unplanned Readmissions and Survival in Hospitalized patients) heeft bijvoorbeeld onlangs het effect getest van een voedingssupplement op basis van eiwitten versus een placebo op de klinische resultaten bij oudere ondervoede patiënten. De resultaten suggereren dat het supplement bijdroeg aan verbeterde uitkomsten, zoals een verlaging van de 90-dagen sterfte, hoewel het primaire samengestelde eindpunt inclusief ziekenhuisopname of overlijden niet significant verbeterde door de voedingsinterventie.

Een ander belangrijk onderzoek, met een opmerkelijk grote steekproefgrootte, dat het potentieel van gepersonaliseerde voeding voor gehospitaliseerde patiënten verder benadrukt, is het EFFORT-onderzoek (The Effect of early nutritional support on Frailty, Functional Outcomes, and Recovery of malnourished medical inpatients Trial). Uit dit onderzoek bleek dat gepersonaliseerde voedingsplannen voor patiënten met een voedingsrisico de klinische resultaten aanzienlijk verbeterden, waaronder een lager risico op complicaties en een lagere mortaliteit.³ U kunt meer lezen over dit onderzoek en de bevindingen hier voor meer informatie over Personalized Nutrition.

Vraag het aan Professor Schütz

Om de mogelijke impact van deze onderzoeken beter te begrijpen, spraken we met professor Schütz van de universitaire afdeling Interne Geneeskunde, Kantonsspital Aarau en de Medische Faculteit van de Universiteit van Basel, Zwitserland. Hij was de hoofdonderzoeker van het EFFORT-onderzoek en hier deelt hij zijn gedachten over het voortzetten van het onderzoek en het implementeren van de bevindingen ten gunste van patiënten.

Q: Waarom zijn de recente trials voor evidence-based voeding, zoals EFFORT, zo belangrijk voor intramurale patiënten?

EEN: Hoewel ondervoeding een veel voorkomende aandoening is in de intramurale setting, vooral bij oudere patiënten met meerdere aandoeningen, heeft de medische gemeenschap geworsteld met het vinden van efficiënte, op bewijs gebaseerde benaderingen voor de preventie en behandeling ervan. Het belang van het aantonen van effectiviteit kan niet worden onderschat. Aangezien therapietrouw vaak een probleem is vanwege verminderde eetlust en de beperkte aantrekkingskracht van medische voedingsmethoden (zoals orale supplementen of zelfs enterale en parenterale voeding), moeten de voordelen worden bewezen om het gebruik aan te moedigen.

EFFORT werpt een nieuw licht op de voordelen van evidence-based voeding en toont aan dat geïndividualiseerde voedingsondersteuning ernstige complicaties vermindert en de mortaliteit verbetert bij medische patiënten, met positieve effecten op functionele resultaten en levenskwaliteit. Dit is een grote stap in de acceptatie van gepersonaliseerde voeding op medisch gebied, omdat het medische professionals in staat stelt een op bewijs gebaseerde aanpak te ontwikkelen om patiënten te ondersteunen.

Q: Hoe zullen de resultaten van EFFORT de huidige benaderingen voor patiëntenzorg beïnvloeden?

A: Deze resultaten zouden ons ertoe moeten aanzetten om ons beheer van ondervoeding in ziekenhuisomgevingen te verbeteren en de voedingstoestand van patiënten hoger op de lijst van medische prioriteiten te plaatsen. Deze nieuwe aanpak zou bijvoorbeeld moeten beginnen met een systematische screening op risico's op ondervoeding bij opgenomen patiënten, een effectieve beoordeling van de voedingstoestand in multidisciplinaire teams, waaronder diëtisten, verpleegkundigen en artsen, en een vroegtijdige start van geïndividualiseerde adequate voedingsondersteuning van risicopatiënten om voedingsdoelen te bereiken.

Q: Wat heeft de trial laten zien over de kostengerelateerde voordelen van evidence-based voedingsinterventies?

A: Omdat we een van de eerste wetenschappers zijn die de medische voordelen van gepersonaliseerde voeding voor medische patiënten op grote schaal testen, hebben we de kostenvoordelen nog niet in detail geëvalueerd. Studies hebben echter significante klinische voordelen laten zien van een vrij kleine interventie, wat suggereert dat kostengerelateerde voordelen haalbaar zijn.

Q: Wat moet er worden gedaan om het bewustzijn van deze voordelen te vergroten?

A: Het is essentieel om mensen bewust te maken van de risico's van ondervoeding bij ziekenhuispatiënten. Niet alleen voor de medische gemeenschap, maar ook voor de patiënten en hun familieleden. Artsen en CEO's van ziekenhuizen hebben veel invloed op de implementatie van dergelijke voedingsmethoden. Als we willen dat gepersonaliseerde voeding zijn potentieel in medische toepassingen waarmaakt, moeten we deze belangrijke belanghebbenden informeren met de nieuwste wetenschappelijk onderbouwde gegevens.

Q: Hoe kunnen de negatieve effecten van overbehandeling met voedingsstoffen in sommige onderzoeken worden verklaard en wat kan er worden gedaan om ze te verhelpen?

A: Meer bewijs is de oplossing om alle onduidelijkheid over de effectiviteit van voeding weg te nemen. Op dit moment is er een gebrek aan grootschalige onderzoeken die gebruik hebben gemaakt van een rigoureuze methodologie met een hoge naleving van het protocol. In het NOURISH-onderzoek werd bijvoorbeeld het gebruik van een eiwitrijke pil vergeleken met een placebo met een laag eiwitgehalte, waardoor het onduidelijk is of de effecten te wijten waren aan de specifieke formule die werd gebruikt of aan het verschil in eiwitten. De EFFORT-studie helpt deze leemte in onze kennis op te vullen, maar meer onderzoek met een vergelijkbare methodologie en normen zal ons helpen dit verder te onderzoeken.

We kunnen ook bedenken dat de term "gepersonaliseerde geneeskunde" betrekking heeft op de observatie dat niet alle patiënten hetzelfde reageren op medische therapieën. Terwijl sommige patiënten bijvoorbeeld duidelijk baat hebben bij voedingstherapie, kunnen andere patiënten beperkt of zelfs geen baat hebben bij die interventie. Of een patiënt al dan niet baat heeft bij voedingstherapie kan verband houden met ziektespecifieke factoren (bijv. comorbiditeiten, acuut versus chronisch beloop) of patiëntspecifieke factoren (bijv. leeftijd, geslacht, genetische elementen). Daarnaast kunnen er specifieke handtekeningen bestaan die helpen bij het identificeren van patiënten die wel of geen baat hebben bij voedingstherapie. Inzicht in dergelijke factoren zal in de toekomst van groot belang zijn om voedingsinterventies gerichter en efficiënter in te zetten.

Q: Op welke gebieden moet toekomstig klinisch onderzoek zich richten, zodat er meer bewijs is voor de positieve rol die voeding kan spelen bij het verbeteren van de resultaten voor medische patiënten?

A: Inzicht in het optimale gebruik van voedingsondersteuning bij patiënten met een acute ziekte is complex omdat timing, toedieningsroute en de hoeveelheid en het type voedingsstoffen allemaal van invloed kunnen zijn op de resultaten van de patiënt. Verder onderzoek en klinische studies zijn nodig om stap voor stap beter te begrijpen hoe we klinische voeding het beste kunnen gebruiken om het herstel van onze patiënt te maximaliseren. Toekomstig onderzoek moet elementen zoals timing, dosis en haalbaarheid van voedingsbehandeling in overweging nemen. Het is belangrijk dat elk nieuw onderzoek goed wordt uitgevoerd met een adequate steekproefgrootte, zodat er nauwkeurige conclusies worden getrokken uit de resultaten.

Q: Wat kan er gedaan worden om voortzetting van voedingsondersteuning aan te moedigen nadat een patiënt de ziekenhuiszorg heeft verlaten?

A: Het is belangrijk om de voedingstoestand van patiënten na ontslag te blijven controleren, omdat er een aanzienlijk risico is op verslechtering van de voedingstoestand zodra ze het ziekenhuis verlaten. De positieve effecten van voedingsondersteuning zullen waarschijnlijk sterker zijn als deze wordt voortgezet, dus het overwegen van richtlijnen en ondersteuning voor patiënten en hun familieleden of verzorgers is ook een belangrijke factor voor het bereiken van de beste resultaten.

A: Dit onderzoek is van groot belang voor het bevorderen van de mogelijkheden van gepersonaliseerde voeding op medisch gebied. De praktische uitvoering van dergelijke plannen is van groot belang voor dsm-firmenich. Een recent opgerichte werkgroep ondervoeding, geleid door het European Aging Network EAN met input van dsm-firmenich, heeft bijvoorbeeld als doel om richtlijnen op te stellen over voedingszorg in sociale voorzieningen voor ouderen. Daarnaast biedt het een praktische toolkit voor het management van ouderenzorgorganisaties.

Onderzoek kan helpen bij het opstellen en valideren van aanbevelingen om de voedingsstatus en de bijbehorende gezondheidsvoordelen, zoals klinische resultaten, te verbeteren.