Press Release
augustus 4, 2015
DSM deelt nieuwe onderzoeksresultaten die bevestigen dat REGU®-SCENCE, een zuiver wit asperge-extract, zeer effectief is gebleken in anti-verouderingstoepassingen.
Kaiseraugst, CH, 04 Aug 2015 09:00 CEST
DSM is verheugd nieuwe onderzoeksresultaten te kunnen melden die de extra werking op de huid bevestigen van REGU®-SCENCE, een zuiver wit asperge-extract uit de Navarra-regio. De molecule, die in 2014 door DSM werd gelanceerd, bleek zeer effectief te zijn in anti-verouderingstoepassingen. Dankzij het unieke werkingsmechanisme vertraagt het de celveroudering door de huideigen autofagie te stimuleren.
De bevindingen in een tweetal gepubliceerde onderzoeken door Murase et al.1 en De Mazière et al.2, evenals nieuwe in vitro gegevens van DSM, suggereren dat het autofagieproces een sleutelrol speelt in melanogenese. Verschillende eiwitten, zoals Melan-A en Pmel-17, zijn betrokken bij de vroege vorming van melanosomen. Stimulatie van de autofagieweg leidt tot een verhoogde synthese van lysosomen, die in staat zijn deze eiwitten af te breken, wat leidt tot een vermindering van melanosomen en uiteindelijk tot een egalere huidskleur.
Recente wetenschappelijke tests door DSM op gepigmenteerde epidermis equivalenten tonen de doeltreffendheid aan van REGU-SCENCE bij 3% om de verschijning van een meer egale huidtint te verbeteren. In vitro heeft dit ingrediënt een significante reductie van de tyrosinase marker tot 65% aangetoond en van de recent ontdekte Melan-A marker tot 30% in een 9-daagse test.
REGU-SCENCE is een gestandaardiseerd ingrediënt van natuurlijke oorsprong uit China (Inventory of Existing Cosmetic Ingredients) en ECOCERT-goedgekeurd, afkomstig van een fragiel wit asperge-extract uit de Spaanse Navarra-regio. Het wordt in het donker gekweekt en voor zonsopgang geoogst om een hoog gehalte aan actieve bestanddelen te behouden, die de huid helpen er levendiger en jeugdiger uit te zien.
1 Murase D. et al.; Journal of Investigative Dermatology (2013) 133, 2416-2424
2 De Mazière A. et al.; Traffic (2002) 3, 678-693