News

februari 12, 2021

Nieuwe inzichten in de wetenschap van HMO's Deel 2: Hoe HMO's de ontwikkeling en gezondheid van de hersenen bevorderen

Oligosacchariden uit moedermelk (HMO's) zijn een belangrijk bioactief bestanddeel van moedermelk en kunnen een belangrijke rol spelen bij de cognitieve voordelen van borstvoeding. In dit artikel geven Dr. Louise Kristine Vigsnæs, hoofd Biologie, en Dr. Stine Dam Jepsen, wetenschapper bij dsm-firmenich, inzicht in hoe HMO's de ontwikkeling en gezondheid van de hersenen kunnen beïnvloeden.

Vroeg leven HMO's Nieuwe wetenschap

Afdrukken

hmos-part-2.jpg
Vroeg in het leven   voeding heeft gevolgen voor toekomstige gezondheid: deskundigen wegen in  
  • Oligosacchariden uit moedermelk (HMO's) zijn een belangrijk bioactief bestanddeel van moedermelk en kunnen een belangrijke rol spelen bij de cognitieve voordelen van borstvoeding.1  
  • De eerste 1000 dagen zijn een kritieke periode voor de ontwikkeling van de hersenen.2 Opkomend preklinisch bewijs suggereert dat HMO's zowel een directe als indirecte invloed kunnen hebben op zowel de ontwikkeling van de hersenen als de gezondheid.3, 4  
  • In dit artikel vertellen dr. Louise Kristine Vigsnæs, hoofd Biologie, en dr. Stine Dam Jepsen, Scientist bij dsm-firmenich, geeft inzicht in hoe HMO's de ontwikkeling en gezondheid van de hersenen kunnen beïnvloeden.
HMO's zijn een bioactief bestanddeel van moedermelk dat een positieve invloed lijkt te hebben op de hersenen.

Uit onderzoek van de afgelopen decennia blijkt dat bepaalde aspecten van de cognitieve ontwikkeling  beter zijn bij zuigelingen die borstvoeding krijgen dan bij zuigelingen die flesvoeding krijgen.5, 6 Een in 2020 gepubliceerde review van Al-Khafaji et al. waarin de mogelijke invloed van humane melkoligosacchariden (HMO's) op de darm-hersenas wordt beoordeeld, suggereert dat de cognitieve voordelen van borstvoeding mogelijk deels te danken zijn aan de HMO's in moedermelk.1 Het mogelijke verband tussen de HMO's in moedermelk en de ontwikkeling van het zenuwstelsel wordt ook in andere literatuur ondersteund.3,4  

Tot voor kort was de aanwezigheid van HMO's in zuigelingenvoeding zeer beperkt en een belangrijke onderscheidende factor tussen de samenstelling van moedermelk en zuigelingenvoeding, wat kan helpen verklaren waarom zuigelingen die borstvoeding krijgen een aantal unieke, positieve gezondheidsresultaten ervaren.7, 8 HMO's zijn het op twee na grootste vaste bestanddeel van menselijke moedermelk. Hoewel oligosachariden uit melk aanwezig zijn in koemelk, zijn ze veel talrijker en structureel diverser in moedermelk.9  

De functie van individuele HMO's is gekoppeld aan hun structuur en hoge overvloed in moedermelk, en de potentiële invloed van bepaalde HMO's op de gezondheid van de hersenen is waarschijnlijk afhankelijk van zowel de structuur van de HMO als de hoeveelheid die wordt toegediend.Opkomende gegevens van preklinische modellen en een observationele studie bij kinderen suggereren een rol van HMO's in de ontwikkeling van de hersenen en cognitie,10-15 waarbij sommige preklinische gegevens erop wijzen dat de invloed op de hersenen mogelijk wordt beïnvloed door de darmmicrobiota,11,12 die de functionaliteit van de darm-hersenas illustreren.  

Dr. Louise Vigsnæs, hoofd HMO Biologie, en Dr. Stine Dam Jepsen, Wetenschapper bij dsm-firmenich, beantwoord vragen over de rol van HMO's en gezondheid van de hersenen  

Waarom zijn de eerste 1000 dagen zo belangrijk voor de ontwikkeling van de hersenen? 

De hersenen zijn een complex en uniek orgaan dat zich gedurende het hele leven ontwikkelt en verandert. In de eerste jaren - vanaf de conceptie tot en met de eerste twee levensjaren - maken de hersenen de grootste transformatie door.2 Hoewel de ontwikkeling van de hersenen een langdurig proces is dat doorgaat tot in de volwassenheid, zijn de groeiversnelling en het groeivermogen het grootst in de eerste 1000 dagen.16 Verschillende delen van de hersenen en verschillende cognitieve functies ontwikkelen zich langs verschillende tijdlijnen en in deze periodes zijn de hersenen bijzonder gevoelig voor omgevingsstimuli. Tijdens fasen van snelle hersenontwikkeling kan suboptimale voeding, ondervoeding of schade door externe factoren onomkeerbare en levenslange gevolgen hebben.2,16,17  

Hoe beïnvloedt de gezondheid van de darmen de gezondheid van de hersenen in het algemeen, zelfs buiten de zuigelingen?  

We begrijpen hier veel over op basis van zowel diermodellen als associatiegegevens van mensen. De darm-hersenas is een goed beschreven bidirectioneel communicatiepad.18  Onlangs werd het immuunsysteem van de darm erkend als een bijdrager aan dit communicatiesysteem.19 In die zin draagt de gezondheidsstatus van de darm bij tot de interactie tussen het immuunsysteem en de hersenen, wat implicaties heeft voor de gezondheid van de hersenen.19 

  Een gunstig evenwicht van nuttige bacteriën in het spijsverteringskanaal is wenselijk voor de algehele gezondheid.20,21 Opkomende gegevens in diermodellen suggereren dat een evenwichtige immuunrespons in de darm de weerstand tegen ziekteverwekkers ondersteunt en onnodige ontstekingen helpt te verminderen.22 Als het evenwicht van de microbiota in de darm verstoord is, kan dit de gezondheid van de hersenen beïnvloeden.23,24 Zo komen er bij ontstekingen in de darm immuniteitsgerelateerde moleculen vrij, zoals cytokinen, die in de systemische circulatie terecht kunnen komen, naar de hersenen kunnen reizen en de gezondheid van de hersenen kunnen beïnvloeden.25 Daarnaast produceert de darmmicrobiota neurotransmitters die een wisselwerking kunnen aangaan met het zenuwstelsel.26 Als de darmmicrobiota echter niet in balans is, verandert de productie van neurotransmitters en kan dit de gezondheid van de hersenen beïnvloeden. xml-ph 

Kortom, de gezondheidsstatus in de darmen lijkt nauw samen te hangen met de gezondheidsstatus van de hersenen. 

De rol van HMO's in ontwikkeling van de hersenen en gezondheid 

Recente studies suggereren dat bepaalde HMO's een directe of indirecte invloed kunnen hebben op de ontwikkeling en gezondheid van de hersenen. 2'FL is de meest gebruikte HMO in zuigelingenvoeding en preklinische studies tonen potentiële positieve resultaten voor de gezondheid en functie van de hersenen.11,31  Gesialyleerde HMO's, waaronder de meest bestudeerde 3'SL en 6'SL, kunnen de gezondheid van de hersenen beïnvloeden op basis van preklinische3,12,13,32 en observationele studies.33 Drs. Vigsnæs en Jepsen gaven aanvullend inzicht in hoe HMO's hun invloed op de hersenen kunnen uitoefenen.  

Hoe beïnvloeden HMO's de zich ontwikkelende hersenen? Hebben alle HMO's een vergelijkbare impact? 

Terwijl de wetenschap zich blijft ontwikkelen op dit gebied, worden de exacte mechanismen waarmee HMO's de gezondheid van de hersenen beïnvloeden steeds duidelijker. Individuele HMO's hebben unieke eigenschappen en daarom zouden we kunnen speculeren dat verschillende HMO's ook verschillende effecten zouden hebben op de gezondheid van de hersenen. Een observationele studie toonde aan dat zuigelingen die borstvoeding krijgen hogere hoeveelheden siaalzuur in hun hersenweefsel hebben in vergelijking met zuigelingen die flesvoeding krijgen.33 Daarnaast toonde een preklinische studie aan dat dieren die gevoed werden met HMO's die siaalzuur bevatten hogere hoeveelheden siaalzuur in hun hersenweefsel hadden in vergelijking met de controlegroep.12 Dit zou erop kunnen wijzen dat gesialyleerde HMO's gebruikt worden als bouwstenen voor de hersenen.  

Gefucosyleerde HMO's kunnen ook van invloed zijn op de ontwikkeling van de hersenen, omdat is aangetoond dat ze door de darmbacteriën worden afgebroken tot vetzuren met een korte keten (SCFA's), wat metabolieten zijn die indirect van invloed kunnen zijn op de gezondheid van de hersenen.1,34,35 Een associatief onderzoek onder zuigelingen door Berger e.a. toonde aan dat zuigelingen die hogere concentraties van de gefucosyleerde HMO 2'FL in de moedermelk kregen toen ze een maand oud waren, een betere cognitieve ontwikkeling hadden toen ze 2 jaar oud waren, wat een verband legt tussen de vroege inname van HMO's en cognitieve ontwikkeling.15  Preklinische studies bij dieren hebben aangetoond dat het voeden van gefucosyleerde HMO's van invloed is op het geheugen en de cognitie en het leren en de potentiëring op lange termijn verbetert.4,10,11 Deze studies suggereren een opkomende rol voor HMO's op het gebied van de gezondheid en ontwikkeling van de hersenen. 

De darm-hersen-immuun-as 

Nieuw onderzoek wijst erop dat we een immuuncomponent moeten toevoegen aan de darm-hersenas, waardoor de darm-hersen-immuunas ontstaat.1, 36 Drs. Vigsnæs en Jepsen leggen uit hoe de hersenen, via cross-talk, het darm- en immuunsysteem kunnen beïnvloeden.  

Hoe beïnvloeden de hersenen het darmmicrobioom en het immuunsysteem?

Zoals eerder geven diermodellen ons hier inzichten. De hersenen kunnen de darm, de microbiota en het immuunsysteem van de darm beïnvloeden door de motiliteit van de darm, de afscheidingen in de darm (bijvoorbeeld maagzuur of slijm) en de doorlaatbaarheid van de darm te reguleren.18,37 De gezondheid van de hersenen kan bijvoorbeeld de integriteit van de darmbarrière beïnvloeden, zoals blijkt uit gegevens waaruit blijkt dat chronische psychologische stress kan leiden tot een verhoogde doorlaatbaarheid van de darm; dit kan op zijn beurt het immuunsysteem aanzetten tot een ontstekingsreactie.38 Bovendien reguleren de hersenen het vrijkomen van bioactieve moleculen in de darm, waardoor zowel de microbiota als de immuuncellen van de darm worden beïnvloed.37 

HMO's kan het potentieel hebben om de darm-brein-immuun as op verschillende manieren positief te beïnvloeden. Hoewel het bewijs op deze gebieden blijft groeien en evolueren, geeft de review van Al-Khafaji et al. een uitstekend overzicht van het bewijs tot nu toe. De volgende generatie HMO's maakt deel uit van onze opwindende innovatieroutekaart, met vier nieuwe HMO's die dit jaar beschikbaar komen voor innovatieproeven om de reeds snelgroeiende HMO-markt verder te katalyseren . 

Laten we verbinding maken

Bij dsm-firmenich weten we dat het leven gezonder is als het vanaf het begin wordt ondersteund. Daarom zetten we ons in om inzichtelijke, innovatieve voedingsoplossingen van hoge kwaliteit te leveren in elk stadium van de ontwikkeling van uw product.

Referenties

  1. Bode L. Oligosacchariden van moedermelk: elke baby heeft een suikermama nodig. Glycobiologie. 2012;22(9):1147-1162.
  2. Saavedra JM, Dattilo AM. Vroege ontwikkeling van darmmicrobiota: implicaties voor toekomstige gezondheid. Gastroenterol Clin North Am. 2012;41(4):717-731.
  3. Al-Khafaji AH, Jepsen SD, Christensen KR, Vigsnæs LK. Het potentieel van menselijke melkoligosachariden om de microbiota-darm-hersenas te beïnvloeden via modulatie van de darmmicrobiota. Tijdschrift voor functionele voeding. 2020;74:104176.
  4. Di Mauro A, Neu J, Riezzo G, et al. Ontwikkeling van gastro-intestinale functies en microbiota. Ital J Pediatr. 2013;39:15.
  5. Gibson GR, Hutkins R, Sanders ME, et al. Consensusdocument van deskundigen: De consensusverklaring van de International Scientific Association for Probiotics and Prebiotics (ISAPP) over de definitie en reikwijdte van prebiotica. Nat Rev Gastroenterol Hepatol. 2017;14(8):491-502.
  6. Cheng L, Akkerman R, Kong C, Walvoort MTC, de Vos P. More than sugar in the milk: human milk oligosaccharides as essential bioactive molecules in breast milk and current insight in beneficial effects. Crit Rev Food Sci Nutr. 2020:1-17.
  7. Salamone M, Di Nardo V. Effecten van humane melkoligosacchariden (HMO's) op de gezondheid van het maagdarmkanaal. Front Biosci (Elite Ed). 2020;12:183-198.
  8. Wu HJ, Wu E. De rol van darmmicrobiota in immuunhomeostase en auto-immuniteit. Darmmicroben. 2012;3(1):4-14.
  9. Furness JB, Kunze WA, Clerc N. Nutrient tasting and signaling mechanisms in the gut. II. De darm als sensorisch orgaan: neurale, endocriene en immuunreacties. Am J Physiol. 1999;277(5):G922-928.
  10. Tanaka M, Nakayama J. Ontwikkeling van de darmmicrobiota in de kindertijd en de invloed ervan op de gezondheid op latere leeftijd. Allergologie Internationaal. 2017;66(4):515-522.
  11. Gensollen T, Iyer SS, Kasper DL, Blumberg RS. Hoe kolonisatie door microbiota in het vroege leven het immuunsysteem vormt. Wetenschap. 2016;352(6285):539-544.
  12. Zhao Q, Elson CO. Adaptieve immuuneducatie door darmmicrobiota antigenen. Immunologie. 2018;154(1):28-37.
  13. Ni J, Friedman H, Boyd BC, et al. Vroege blootstelling aan antibiotica en de ontwikkeling van astma en allergische rhinitis bij kinderen. BMC Pediatr. 2019;19(1):225.
  14. Canova C, Zabeo V, Pitter G, et al. Associatie van opleiding van de moeder, vroege infecties en antibioticagebruik met coeliakie: een bevolkingsgebaseerde geboortecohortstudie in Noordoost-Italië. Am J Epidemiol. 2014;180(1):76-85.
  15. Holscher HD, Davis SR, Tappenden KA. Oligosachariden uit menselijke melk beïnvloeden de rijping van menselijke darmcellen Caco-2Bbe en HT-29. J Nutr. 2014;144(5):586-591.
  16. Yu ZT, Nanthakumar NN, Newburg DS. De humane melkoligosacharide 2'-Fucosyllactose onderdrukt Campylobacter jejuni-geïnduceerde ontsteking in humane epitheelcellen HEp-2 en HT-29 en in het darmslijmvlies van de muis. J Nutr. 2016;146(10):1980-1990.
  17. Weichert S, Jennewein S, Hüfner E, et al. Bio-engineered 2'-fucosyllactose en 3-fucosyllactose remmen de adhesie van Pseudomonas aeruginosa en enterische pathogenen aan menselijke darm- en ademhalingscellijnen. Voedingsonderzoek. 2013;33(10):831-838.
  18. Azagra-Boronat I, Massot-Cladera M, Knipping K, et al. Oligosachariden moduleren rotavirus-geassocieerde dysbiose en TLR-genexpressie bij pasgeboren ratten. Cellen. 2019;8(8).
  19. Hester SN DS. Individuele en gecombineerde effecten van nucleotiden en humane melkoligosacchariden op proliferatie, apoptose en necrose in een menselijke foetale darmcellijn. Voedsel- en voedingswetenschappen. 2012;3:1567-1576.
  20. Stewart CJ, Ajami NJ, O'Brien JL, et al. Temporele ontwikkeling van het darmmicrobioom in de vroege kindertijd uit de TEDDY-studie. Natuur. 2018;562(7728):583-588.
  21. Bezirtzoglou E, Tsiotsias A, Welling GW. Microbiotaprofiel in de ontlasting van pasgeborenen die borstvoeding en flesvoeding krijgen met behulp van fluorescentie in situ hybridisatie (FISH). Anaerobe. 2011;17(6):478-482.
  22. Turroni F, Milani C, Duranti S, et al. Bifidobacteriën en de darm van zuigelingen: een voorbeeld van co-evolutie en natuurlijke selectie. Cell Mol Life Sci. 2018;75(1):103-118.
  23. Ruiz L, Delgado S, Ruas-Madiedo P, Sánchez B, Margolles A. Bifidobacteriën en hun moleculaire communicatie met het immuunsysteem. Front Microbiol. 2017;8:2345.
  24. Berger B, Porta N, Foata F, et al. Het verband tussen menselijke melkoligosachariden, types van de ontlastinggemeenschap van zuigelingen en het latere risico op antibioticabehoefte. mBio. 2020;11(2).
  25. Ninonuevo MR, Park Y, Yin H, et al. Een strategie voor het annoteren van het glycoom van menselijke melk. J Agric Food Chem. 2006;54(20):7471-7480.
  26. Urashima T, Taufik E, Fukuda K, Asakuma S. Recent advances in studies on milk oligosaccharides of cows and other domestic farm animals. Biosci Biotechnol Biochem. 2013;77(3):455-466.
  27. Azad MB, Robertson B, Atakora F, et al. Oligosaccharideconcentraties in moedermelk hangen samen met meerdere vaste en aanpasbare kenmerken van de moeder, omgevingsfactoren en voedingsgewoonten. J Nutr. 2018;148(11):1733-1742.
  28. Chaturvedi P, Warren CD, Altaye M, et al. Fucosylated humane melk oligosacchariden variëren tussen individuen en in de loop van de lactatie. Glycobiologie. 2001;11(5):365-372.
  29. Yu ZT, Chen C, Newburg DS. Gebruik van belangrijke gefucosyleerde en gesialyleerde humane melkoligosachariden door geïsoleerde darmmicroben. Glycobiologie. 2013;23(11):1281-1292.
  30. Bode L, Jantscher-Krenn E. Structure-function relationships of human milk oligosaccharides. Adv Nutr. 2012;3(3):383s-391s.
  31. Goehring KC, Kennedy AD, Prieto PA, Buck RH. Direct bewijs voor de aanwezigheid van humane melkoligosachariden in de bloedsomloop van zuigelingen die borstvoeding krijgen. PLoS One. 2014;9(7):e101692.
  32. Geuking MB, Köller Y, Rupp S, McCoy KD. De wisselwerking tussen de darmmicrobiota en het immuunsysteem. Darmmicroben. 2014;5(3):411-418.
  33. Fung TC, Olson CA, Hsiao EY. Interacties tussen de microbiota, het immuunsysteem en het zenuwstelsel in gezondheid en ziekte. Nat Neurosci. 2017;20(2):145-155.
  34. Vogt NM, Kerby RL, Dill-McFarland KA, et al. Veranderingen in het darmmicrobioom bij de ziekte van Alzheimer. Sci Rep. 2017;7(1):13537.
  35. Hopfner F, Künstner A, Müller SH, et al. Darmmicrobiota bij de ziekte van Parkinson in een Noord-Duits cohort. Brain Res. 2017;1667:41-45.
  36. Pokusaeva K, Johnson C, Luk B, et al. GABA-producerende Bifidobacterium dentium moduleert viscerale gevoeligheid in de darm. Neurogastroenterol Motil. 2017;29(1).
  37. Williams BB, Van Benschoten AH, Cimermancic P, et al. Ontdekking en karakterisering van decarboxylases in darmmicrobiota die de neurotransmitter tryptamine kunnen produceren. Cel-gastheer-microbe. 2014;16(4):495-503.
  38. Suganya K, Koo BS. Darm-hersenas: De rol van darmmicrobiota bij neurologische aandoeningen en hoe probiotica/rebiotica de microbiële en immuunpathways gunstig beïnvloeden om de hersenfuncties te verbeteren. Int J Mol Sci. 2020;21(20).
Aanbevolen lectuur
  • Wat vertelt het meest recente darmgezondheidsonderzoek ons over het potentieel van Humiome® B2 voor een gezond darmmicrobioom? Vraag het de wetenschapper

    18 december 2024

    Wat vertelt het meest recente darmgezondheidsonderzoek ons over het potentieel van Humiome® B2 voor een gezond darmmicrobioom? Vraag het de wetenschapper
  • Het GlyCare® HMO voordeel: De opkomst van Team dsm-firmenich PostNL in het professionele wielrennen

    22 november 2024

    Het GlyCare® HMO voordeel: De opkomst van Team dsm-firmenich PostNL in het professionele wielrennen

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Blijf op de hoogte van de nieuwste wetenschap, evenementen, branchenieuws en markttrends van dsm-firmenich Health, Nutrition & Care.